Dit artikel beschrijft het verhaal van Maarten Smulders, een voormalige leraar Engels die samen met zijn vrouw in 2000 besloot het roer om te gooien en naar Frankrijk te verhuizen. Ze vestigden zich in Marminiac, een klein dorp op de grens van de Lot en de Dordogne, waar ze hun droomhuis vonden: een kleine boerderij met schuren en twee hectare grond. Het leven op het Franse platteland bracht hen bijzondere ervaringen, zoals het ontdekken van de wekelijkse markt, het lid worden van het lokale Comité des fêtes, en het opbouwen van een diverse vriendenkring van Fransen, Nederlanders, Engelsen en Belgen.
Maarten beschrijft hoe hij zijn plek vond in de gemeenschap, ondanks de aanvankelijke reservering van de lokale bevolking tegenover buitenlandse nieuwkomers. Het leren van de Franse taal en het deelnemen aan het dorpsleven, zoals het optreden als muzikant tijdens een lokaal evenement, hielpen hem om geaccepteerd te worden. Zijn muzikale optreden leverde hem zelfs de bijnaam "Le Johnny Halliday de Marminiac" op.
Het artikel belicht ook de uitdagingen die Maarten tegenkwam, zoals taalbarrières tijdens zijn werk als makelaar en het omgaan met het verlies van zijn vrouw in 2006. De steun van de dorpsgemeenschap in moeilijke tijden zorgde ervoor dat hij zich echt thuis voelde in zijn nieuwe omgeving.
Maarten waardeert het rustige, sociale leven in Marminiac en de schoonheid van de natuur, wat hem doet beseffen dat hij Nederland is ontwend. Hoewel hij af en toe terugkeert naar Nederland voor werk en familiebezoek, verlangt hij altijd snel terug naar zijn paradijs in Frankrijk. Na twintig jaar beschouwt hij zijn leven in Marminiac als aangenaam en gezellig, en waardeert hij de Franse cultuur en levensstijl.
< Terug naar het overzicht